ماهور باقری قاب عکس

بس کن این بازیو که نیستی بی‌تو بی‌قرارم
باتو آرومه دلم میشه برگردی کنارم
حیف نشد، بدونی که چقدر عاشقتم
وقت نزاشت بگم دیوونتم
تنگه دلم واسه چشات
واسه بغض تو صدات
آرزوم شده ببینمت، بهمم بریزه نگات
گیرکردم توی خاطرات، چقدر کم بودم برات
روبه‌روم یه قاب عکس که، جورتو میکشه به جات
لحظه میشماره دل من برای دیدنت
تا نیای محال برم
تو خودت بی‌خبری که چقدر میخوادت این دلم
پرشده تو سینه من غم نبودنت صبرم دیگه آخرشه
نمیخوام که دیگه دستات از دستای من جداشه