فرید آزاد عذابم میده

پرم از ترس فردا
فردایی که دیگه نیستی تو توش
من به جز صورتهای خالی
به جز درد ندارم چیزی تو اغوش
نمی شناسم مسیر بعد از اینو
بعد تو همه دنیام شده خاموش
همه بیدارن ولی انگار تو خوابم
قلبمو دادم یادم تو رو فراموش
حست عذابم میده وقتی که
میخورن اون لیوانای لعنتی به هم
تو میگی نوش تو میگی نوش
عذابم میده ولی خوشحالم برات
شاید من بودم دلیل غصه هات
شاید اگه از من دور باشی بری
بازم بلند شه صدای خنده هات
عذابم میده ولی راهی ندارم
باید از تو دور باشم از تو و صدات
ولی اینو بدون که قول نمیدم
نمیتونم بکنم رهات
خسته میشم من یه روزایی ولی میدونم میگذره
میگذره تنهاییام میگذره پاییز
میاد بهار میاد بهار
عذابم میده ولی خوشحالم برات
شاید من بودم دلیل غصه هات
شاید اگه از من دور باشی بری
بازم بلند شه صدای خنده هات
عذابم میده ولی راهی ندارم
باید از تو دور باشم از تو و صدات
ولی اینو بدون که قول نمیدم
نمیتونم بکنم رهات