علی کاتبی دقیقه ها

من پرم از دقیقه ها
که دوسشون ندارما
پر شدم از دلخوریا
چیکار کنم شده حالا
دلم پره از آدما
جا خوردنای بی هوا
عادت شده واسه منا
ولی تو دیگه باز چرا
دیوونه چرا رفتی از این خونه
دل کندن واسه تو چرا اسونه
از حالم هیشکی هیچی نمیدونه
دلم از زمین و اسمون خونه
من پرم از خستگیا
از غم دلبستگیا
اینم شده داستان ما
چیکار کنم شده حالا
فرق تو با این آدما
زیاد بودا اما شما
کارایی کردی آخرا
که هیچ نمیومد به ما