علیرضا قاسمی خزون تنهایی

چقد ر غریبه ای با من
چه بی احساس میخندی
چقدر غریبه ای با من
چقدر تلخی چقدر سردی
دارم حس میکنم از من
یه عمره ساده دل کندی
دیگه عشقی تو قلبت نیست
تو این پاییز دل مرده
مث بارون پاییری
چشام با اشک گره خورده
فقط میخوام بدونم که
چجوری عشق میمیره
تو این خزونه تنهایی
چرا تقدیر من اینه
نگاه کی بهت افتاد
از احساست بمن کم شد
چقدر چشماتو گم کردم
چقدر اون لحظه سردم شد
بگو توی کدوم لحظه
منو از خاطرت بردی
میگفتی تا ابد هستی
چقدر آسون کم آوردی