سعید نادری زنگ آخر

“زنگ آخر”
تو در سرم چه می کنی ، گذشته ها گذشت و رفت
یادت که مانده در سرم ، ای آخرین دوای درد
دلسنگیا تمام عمر در خاطرت من مرده ام
شاید نسیم وصله تو کند مرا مواجبم
ای داد فریاد از این شب های بیداری ، همش منو این شب و فکرای تکراری
در انتظار تو تمام فصل ها مرد ، این امتحان تو مرا بر کنج غم ها برد
باز دوباره اون صدای خنده هات ، تو سرم صدای زنگ آخره
اینکه مرده دیگه همه لحظه ها ، واسه من یکی که سخته باورش
باز بهت گیره دلم خوب ، دوباره درگیرتم شد ، الان که سر میشه خوب سرد ، روزهای هفته
میخواستی تغییر و واسم ، بهترین حسی که دارم ، نمیشه شبیهت نباشم