محمد ای زد دلته

شب تا صبح خسته پای شعرته
مشکلته
بده بره همه چیزو بده بش
سوبر و مست پای شعر به راه
دل شده پره گله پره بغض صدا
هواست هست عمرو دادیم ب فاک
جونی مرد خودمون دادیم اونو به خاک
رسید میگیره تراپیستم هعی
خودش چته هعی میپرسه ک چته؟
مشکلم جلو چشممه
این شهری که الان باما دشمنه.
نپرس حالمو تعریفی نی
ول دادم این روزا انگیزه نی
دلخوش ب تیکته رفتن
سلامتی جایی که اینجوری نی
ثانیه ها میگذرن
منم از همیشه تنها ترم
درون گرام شدیدا
باهمه غریبم جدیدا