پیمان باقی جادوی سیاه

جامت به جامِ دیگری
مستی، به کامِ دیگری
وصفِ قشنگی ت از من و
لمست از آنِ دیگری
دوری ولی دل می بری
از من به من محرم تری
بر بامِ تنهایی م تو
هرچند روزی می پری
ماهِ شبِ ابری تویی
بیدِ کنارِ برکه ام
من تشنه ی عکست در آب
غرقم در این خوش باوری
مستِ شرابِ چشم هات
مسخم به آهنگِ صدات
موهات جادوی سیاه
تا ناکجایم می بری
دل خوش به این عشقم ولی
پایانِ عمرم هم شوی
می خواهمت تا پای جان
از زندگی زیباتری
ماهِ شبِ ابری تویی
بیدِ کنارِ برکه ام
من تشنه ی عکست در آب
غرقم در این خوش باوری