کامران کیا آخرین پرواز

حالا کجاست آرامش خوبت
بی تاب کیست قلب دل آشوبت
بغض من و موسیقی دورت
اشک من و آهنگ محبوبت
با اینکه من محکم تر از کوهم
ویران شدم از حجم اندوهم
فکرت چه کرد با قلب دلتنگم
دوری چه کرد بعد از تو با روحم
باران گرفت حالا مرا بی تو
من گم شدم در جاده ها بی تو
دریا چقدر بی خنده ات تنهاست
دریا هنوز چشم انتظار ماست
بی بدرقه بی حرف بی آغوش
رفتی و از جانم جدا ماندم
مانند یک گنجشک در باران
از آخرین پرواز جا ماندم
در گریه ام آواز میخواندم
اسم تو آهنگ صدایم بود
از دره ها پرواز میکردم
دستت اگر در دستهایم بود
باران گرفت حالا مرا بی تو
من گم شدم در جاده ها بی تو
دریا چقدر بی خنده ات تنهاست
دریا هنوز چشم انتظار ماست